← Önceki (Yan Cümleler) | | İçindekiler | | Sonraki (Belirteçler + Gobi) → |
Bu ilgeçlerle ilgili son konumuzdur; ancak bu, öğreneceğiniz başka ilgeçlerin olmadığı anlamına gelmez. Başka bir sürü ilgeç göreceksiniz, fakat bunun farkına varmayacaksınız. Anlamlarını ve kullanım yerlerini bildikten sonra bunları ilgeç olup olmadığını bilmeniz pek de önemli değil.
(1) スプーンとフォークで魚を食べた。-
Kaşık ve çatal ile balık yedi[m].
(2) 本と雑誌と葉書を買った。- Kitap, dergi ve kartpostal aldı[m].
「と」 ilgeci bir eylemin birisiyle beraber yapıldığını belirtmek için de
kullanılır:
(1) 友達と話した。- Arkadaşla konuştu[m].
(2) 先生と会った。 - Öğretmenle karşılaştı[m].
(1) 飲み物やカップやナプキンは、いらない?- İçecek, bardak veya peçeteye ihtiyacın yok
mu?
(2) 靴やシャツを買う。- Ayakkabı ya da gömlek satın almak.
「とか」, 「や」 ile aynı anlamı taşır ama biraz daha amiyane bir tabirdir.
(1) 飲み物とかカップとかナプキンは、いらない?- İçecek, bardak, peçeteye filan
ihtiyacın yok mu?
(2) 靴とかシャツを買う。- Ayakkabı, gömlek filan almak.
Aşağıda 「の」 ilgeci Türkçe'deki iyelik eki işlevinde:
(1) ボブの本。- Bob'un kitabı.
(2) 本のボブ。- Kitabın Bob'u.
İlk
cümle kitabın Bob'a ait olduğunu belirtir. İkinci cümle ise Bob'un kitaba ait
olduğunu belirtir ki, yanlış bir ifadedir. Aşağıda göreceğimiz gibi 「の」 ilgeci
yalnızca aidiyet belirtmek için kullanılmaz.
Başka bir örnek:
(1) ボブは、アメリカの大学の学生だ。- Bob bir Amerikan üniversitesinin öğrencisi.
Burada 「の」 ilgeci Türkçe'deki ad tamlaması benzeri bir yapı kurmak için
kullanılmış. Dikkat ederseniz çeviri esnasında adların sıralaması bozulmuyor.
「学生の大学のアメリカ」 şeklinde bir ifade ise pek anlamlı
olmayacaktır (öğrenci üniversitesinin amerikanı?).
Eğer bağlamdan açık şekilde neyin tamlandığı seçebiliyorsak, tamlananı
cümleden atabiliriz:
(1) そのシャツは誰のシャツ?- Bu gömlek kimin gömleği?
(2) ボブのシャツだ。- Bob'un
gömleği.
örneği
(1) そのシャツは誰の?- Bu gömlek kimin?
(2) ボブのだ。-
Bob'un.
olur.
(「その」 , 「それ+の」 nun kısaltmasıdır; iki sözcük
kaynaşmıştır. Benzer şekilde 「この」
「これの」 nun, 「あの」 ise 「あれの」 nun kısaltmasıdır. Bu sözcüklerde 「の」
ilgeci işlevini korur.)
Bu kullanım örneğinde 「の」 ilgeci adın yerini alır. Sıfat ve eylemlere 「の」
ilgecini ekleyerek onlara ad işlevi kazandırırız. Bu durumda 「の」 ilgeci yalancı
ad olur ve aynen adlar gibi davranır.
(1) 白いのは、かわいい。- Beyazı, şirindir.
(2) 授業に行くのを忘れた。- Derse gidişi unuttum.
Eylem ve sıfatları nesne belirtme, odak ve özne belirtme ilgeçleriyle
kullandığımız durumlarda 「の」 ilgecini kullanmak zorunda değiliz. Bu ilgecin
yerine 「物」
veya 「こと」 adlarını
kullanabiliriz. Örneğin yukarıdaki cümleler şu şekilde de olabilir:
(1) 白い物は、かわいい。- Beyaz şey, şirindir.
(2) 授業に行くことを忘れた。- Derse gitme meselesini unuttum.
「の」 ilgecini sadece adlarla kullanmak zorunda değiliz, bu bakımdan çok
kullanışlıdır. Sonraki iki örnekte, 「の」 ilgeci bir adın yerini almaz; eylem ve
sıfat yancümlelerini ad yancümlesi gibi kullanmamıza olanak sağlar. Yan cümleler
açık renkle gösterilmiştir.
(1) 毎日勉強するのは大変。 - Hergün çalışmak ağırdır.
(2) 毎日同じ物を食べるのは、面白くない。- Hergün aynı şeyi yemek ilginç değildir.
「の」 ilgecini nalı sıfatın betimlediği bir adın yerine kullandığımızda 「な」 eki
ad varmış gibi kalır:
(1) 静かな部屋が、アリスの部屋だ。-
Sakin oda Alice'in odasıdır.
cümleleri
(1) 静かなのが、アリスの部屋だ。- Sakini, Alice'in odasıdır.
olur.
Cümlemiz şudur:
(1) 今は忙しいの。- Şimdi meşgul[um] da.
Bu ifade kulağa fazla nazik ve efemine gelir; yetişkin erkekler cümlenin
sonuna mutlaka bildirim 「だ」'sı ekleyeceklerdir.
(2) 今は忙しいのだ。- Aslına bakarsan şimdi
meşgul[um]dur.
Ancak, bildirim 「だ」'sı soru cümlelerinde kullanılmadığına göre, 「の」 ilgecini
soru cümlelerinin sonunda erkekler ve bayanlar yalın olarak kullanır. 「の」'lu
soru cümlelerinin efemine bir "tınısı" yoktur.
(1) 今は忙しいの?- Şu an meşgul mu[sun]?
「の」 ilgeci oluşu dile getirilmesinde kullanıldığında, ilgecten önce
「な」 eklenir. Aşağıdaki örnekte 「の」 ilgeci iyelik eki değildir; bir
açıklama yapıldığının göstergesidir.
(1) ジムのだ。- Jim'indir.
(2) ジムなのだ。- Jim'dir. (açıklama şeklinde).
Bu özel örnek dışında
herşey yukarıda anlatıldığı gibidir.
「のだ」 genelde 「んだ」 şeklinde kısaltaltılır; ikincisinin daha kolay söylenmesinden olsa gerek. Bu yapı birçok anlama gelebilir (sıfat, ad ve eylemlerin tüm biçimleriyle kullanılabildiğini hatırlatırız), ayrıca oluş gibi çekimi de yapılabilir. Aşağıda çekimlerin çizelgesi verilmiştir.
Burada aslında yeni birşey yok. İlk çizelgede çekimi yapılmış eylem, ad veya sıfata 「んだ」 (veya 「なんだ」) eklenmiştir. İkinci çizelgede ise çekimi yapılmamış eylem, ad veya sıfata 「んだ」 (veya 「なんだ」) eklenmiş ve 「だ」 nın çekimi yapılmıştır (aynen adların ve nalı sıfatların oluşundaki gibi).
Adlar/Nalı Sıfatlar | Eylemler/İli Sıfatlar | |
Yalın | 学生なんだ | 飲むんだ |
Olumsuz | 学生じゃないんだ | 飲まないんだ |
Geçmiş | 学生だったんだ | 飲んだんだ |
Geçmişin Olumsuzu |
学生じゃなかったんだ | 飲まなかったんだ |
Adlar/Nalı Sıfatlar | Eylemler/İli Sıfatlar | |
Yalın | 学生なんだ | 飲むんだ |
Olumsuz | 学生なんじゃない | 飲むんじゃない |
Geçmiş | 学生なんだった | 飲むんだった |
Geçmişin Olumsuzu |
学生なんじゃなかった | 飲むんじゃなかった |
Şunu belirtmeliyim ki, ikinci çizelgede adlar/nalı sıfatlar için geçmiş ve geçmişin olumsuzu durumları hemen hiçbir zaman kullanılmazlar (özellikle de 「の」 ilgeci ile). Burada tablonun bütünlüğünü bozmamak için verilmişlerdir.
「の」 ilgecinin kullanıp kullanmama arasındaki ince farkı bir de şöyle açıklayalım. "Şimdi meşgul musun?" sorusuna karşılık olarak 「今は忙しい」 (Şu an meşgulum) cevabını verebiliriz. Ancak, biri "Nasıl oluyor da benimle konuşmuyorsun?" sorduğunda cevabımız 「今は忙しいの」 veya 「今は忙しいんだ」 (Şu an meşgulum da) olacaktır. Yani bir açıklama yapmış oluyoruz. 「の」 ilgeci soru cümlelerinde de ince bir fark yaratır. Yanıtında ek bir açıklama talep eder. Örneğin 「遅いんじゃない?」 (Geç olmaz mı?) sorusu 遅くない?」 (Geç değil mi?) sorusuna göre daha fazla açıklama istemekte.
「の」 ilgecinin kullanıldığı durumlara ilişkin birkaç örnek daha verelim. Cümlelerin çevirileri aslına mümkün olduğu kadar yakın tutulmaya çalışılmıştır.
Aklınız epey karışmış olmalı, ancak endişelenmeyin; kılavuzun ilerleyen bölümlerinde bildiklerinizi pekiştirecek daha birçok örnek göreceksiniz.